Thursday 17 January 2013

Ara dan Lutfie 19

Pagi masa sarapan, dia cuba jejak si Lutfie tapi pending. Along siap pelik lagi, dia tenung handphone lama sangat.

"Ara lapar sangat ke sampai tengok handphone tu macam nak makan?" Jim bertanya, ingin tahu.

"Eh, tak. Tak. Takda papa." Ara terkejut. Jawab pun gelabah. Along buat reaksi pelik tapi lepas tu dia senyum.

"Ara, Ara. Macam-macam ragam pepagi ni." Along terus meneguk air di dalam cawan.


             Petang tu, macam biasa, dia tunggu Lutfie dekat café. Dari tadi cuba call Lutfie tapi tak dapat. Text pun pending. Ara jadi hairan. Kenapa dia off pone?! Lama dia menunggu, tiba-tiba Achik pulak yang muncul.

“Adik, tunggu sapa?”

“Err, Lutfie. Ada nampak dia tak?”

“Lahh, dia tak masuk kelas hari ni.”

“Huh? Kenapa?”

“mana achik tau. Adik yang patut tau.Adik tak tau ke?’

“Tak.”Ara jadi pelik.Kenapa dengan Lutfie? Takkan perihal 'tak sihat' malam tadi kot? “Achik, adik tumpang achik ek?”

“haa, okay.”

Þ      Kau pergi mana weh?!

Sent to Lutfie.Ara masih ligat berfikir.Rasa nak ajak achik singgah rumah Lutfie jaa.Mana boleh! Achik kawan Lutfie pun tak cakap nak singgah, dia pulak terhegeh-hegeh nak singgah.

“adik, what’s wrong with you?”

“uh? Nothing.”

“ni nak singgah rumah Lutfie ke tak?”

“nak buat apa?”

“laa, tanya mana Lutfie. Sekali boleh achik bual dengan jas. HAHA”

“Erm, up to you la achik.Ye ke nak bual dengan jas?Entah-entah gelabah macam hari tu.”

“yalah. Achik memang gelabah depan perempuan yang achik suka. HAHA”

“so, nak singgah ke tak ni?”

“takpalah. Achik nak main dekat padang hari ni.”

“Ohhh,ok.” Kecewaaa.Menyesal tak suruh singgah.Tulah, orang offer taknak.Jual mahal.Ara, Ara!

**

“Perasan tak adik kita tu tak macam selalu?” Jim tanya Ismi dan Acid.

“A’ah. Aku nampak dia macam tak bersemangat.”

“Achik pun perasan.Dia tak banyak cakap.”

“Ni mesti ada kaitan dengan phone dia.”Along buat spekulasi.

“kenapa?” ismi menyoal.

“yalah, dari pagi tadi pandang phone dia. Phone dia pun tak bunyi macam selalu.”

“yelah! Aku baru perasan! Lutfie takda text dia ke apa? Achik, kau tak tau apa-apa ka?”

“Setahu achik, Lutfie tak masuk kelas hari ni. Tu je.”Acid berfikir kejap. “She misses him. HAHA”

“maybe.” Along menyokong  kata-kata Acid.

“maybe. Mereka dua tu macam ada papa walau pun takda papa.Both of them ada chemistry yang baik.Dan aku rasa, kalau mereka ada papa memang takkan ada masalah.”

“problemnya angah, Ara tu faham ke benda macam tu? Ara tu blur. Kalau dia ada perasaan pun dekat Lutfie, dia sedar ke?”

“Achik ni, pandai la buat tanggapan sendiri. Along rasa,”Jim berhenti seketika dan teguk air “kita tunggu dan lihat je. HAHA”

“Alaa, along nih!”Acid dan ismi berkata serentak.

**

“Mummy, Jas mana?”Dia baru keluar dari bilik.Dia rasa demam dia dah kebah sebab tu dia berani turun.Kalau tak, kena perintah berkurung oleh mummy lagi.

“Jas keluar dengan kawan dia tadi.Kenapa?”

“Saja tanya. Sebab tak dengar suara dia pun dari tadi.”

“Demam Lutfie tu dah okay ke tak?”

“Dah ok kot.”Lutfie memerhati sekeliling rumah.“Mummy, where’s my phone? Pagi tadi, jas pakaikan?”

“Ohh, tu dia letak atas meja.”

“Mana?”

“Dekat pasu bunga tuhh.”

“Bunyi tak?”

“Tak perasan pulak. Rasanya phone tu off. Kenapa?Takut Ara call la tuhh.”

“Manadaaa”

“Elehh, sekilas tengok muka Lutfie , mummy tau Lutfie cari siapa. HAHA”

“Manadaaa. Mummy ni, saja tau! Lutfie naik atas dulu.”

“Haa, nak call Ara la tu.” Lutfie hanya sengih.Mana nak tipu mummy ni. Belum cakap pun dah tau.Alahaiii.

**

Ara berbaring di atas katil.Dia rasa bosan.Entah, yang penting dia tak tau nak buat apa. Kejap kejap pegang laptop lepas tu tak jugak tengok papa.Tengok luar, rasa takda yang menarik pulak.Bila turun bawah, dia takda mood nak cakap dengan sapa-sapa.Dah tu, naik atas, berkurung dalam bilik. Mata taknak tidur pulak!

Handphone bunyi.One new message.Lutfie.

Þ      Ara!

Ara baca ja message tu terus dail nombor Lutfie. Tindakan drastic.Di luar kawalan.

“Lutfie, kau pergi mana hah?!”Lutfie yang dengar terkejut.Laa, cik kak ni dah kenapa kekwat sangat?

“Dekat rumah ja.”

“Dah tu kenapa kau takdatang kelas hari ni?”

“Ara, kau risaukan aku ekk??”

“Cehh.Risau tu ada la sikit.Sikitttt ja”

“Laa, sikit ja? Habis yang aku sampai dapat lebih dari 10 text dari kau kenapa? Yang call aku banyak kali tu kenapa? Tak risau banyak ke? Haha”

“Dah.Dah.Kenapa kau  takda hari ni?” Malas dia nak bersoal jawab dengan Lutfie. Tak pasal-pasal dia yang kena balik.

“Perintah berkurung oleh mummy aku.”

“Kenapa doh sampai kena kurung?”

“Demam.”

“Laaa, kesian kawan aku.Tapii....kenapa kau tak sms ja aku pagi tadi cakap kau demam hah?! Punyalah lama aku tunggu kau dekat cafe. And you know what? My life was just like hell!”

“Sorry, aku bukan sengaja nak buat kau macam tu. Jas guna phone aku tadi.”

“Telefon mummy kau kan ada?"

"Tak nak lah. Nanti dia tanya macam-macam."

"Eleh, kemain depan aku belagak sangat menjawab."

"Itu lain. Mummy, mana aku terdaya. Sekali aku cakap tak, dia tetap akan cakap ya 10 kali."

"Telefon rumah kan ada?"

"Dah kena potong. Aku tak bayar. Hahah"

"Banyaklah alasan kau."

"Ara."

"Ya?"

"Kau memang tak pandai layan orang sakitkan? Kau tahu menyakitkan hati orang ja kan?" Ara agak terasa tapi dia buat-buat biasa. Hei, Ara. Buat apa kau nak terasa dengan kata-kata Lutfie?

"Aku bukan doktor hatta jururawat sekalipun nak ken apandai layan orang sakit. Menyakitkan hati orang itu memang aku kan? Heh" Lutfie dengar suara Ara. Mendatar. Kenapa? Dia terasa?

"At least, kalau kau cakap dengan orang yang sakit, cakap la bebaik. Jangan tengking. Naik balik suhu badan aku kang!"

"Banyaklah kau. Mengada sangat nak demam kenapa?"

"Aku mengada? Gara-gara kaulah aku demam ni!"

Ara ligat berfikir. Macam mana dia boleh buat Lutfie demam? Dia betul-betul tak ingat. "Salah aku pulak kau demam? Heh, tak masuk akal."

"Memang tak pun. Saja nak jadikan kau pesalah." Lutfie gelak dihujung talian. "Tapi kan Ara, kau memang ada buat salah dekat aku. Cepat minta maaf!"

"Apa salah aku pulak ni? Ahh, tak kuasa aku nak layan! Esok, kau turun tak?"

"Betul-lah. Kau memang bersalah dekat aku. Esok aku takda kelas. Balik, aku jemput kau eh?"

"Lah, buat susah ja. Nanti aku naik motor kesayangan aku."

"Tak manis okay. Kau tukar motor kau jadi skuter, baru aku rela kau balik sendiri"

"Elehh, lantak akulah. Dah, aku nak tidur. Bye!"

"Cett, ingat kau bersalah dekat aku. Kau tak minta maaf lagi. Bye!" Talian dimatikan. Lutfie hanya tersenyum. Ara, Ara. Kau bersalah. Kau bersalah sebab kau buat hati aku ni tak tentu arah. Aku tak tahu kenapa. Ara, kau kena betulkan balik hati aku ni.

1 comment:

  1. nak lagi..hope ara tu cptlah sedar perasaan dia tu kat lutfie

    ReplyDelete